Türk okçuluğu pek çok açıdan nev’i şahsına münhasırdır. Başparmak çekişinin sağladığı bir çok avantaj, Türk geleneksel okçuuğuna büyük bir teknik zenginlğin de yolunu açar. Bunlardan sıradışı bir tanesi, yay kirişinin enseye doğru çekildiği “carmakî” veya “fard ve kırat” tır. Filmde de anlatıldığı gibi, kuyu veya sarnıç gibi dar ve derin yerlerdeki düşmana atış yaparken uygulanırdı. İkinci bir kullanım alanı da sürek avlarında vahşi hayvanların avcının atının terkisine asılması durumunda, bu hayvanları geri dönerek kısa mesafeden vurmaktı. Filmde gösterilen diğer bir sıradışı teknik ise, “mecrâ” ya da “nâvek” denilen aletle atış yapmaktır. Kısa okların atılması, düşmanın bu okları cephane olarak kullanarak geri atmasını önlerdi. İcadıyla ilgili bir diğer teori de Göktükler’in Çinlilerle yaptıkları savaşlarda, Çinlilerin kısa arbelet oklarını onlara geri atmak için bu aksesuarı geliştirdikleri yönündedir. Aynı okçuluk aksesuarı Kore geleneksel okçuluğunda “tong-ah” adıyla kullanılır. Oklarına da “egi sal” derler.